Dag 1-2 // Jour 1-2

Dag 1-2 : Hallo Bangladesh ! 

 (version française en dessous)

Na een (probleemloze) lange reis, kwamen we eindelijk aan in Dhaka waar de nonkel van Aushim (Bindou Kakou) ons stond op te wachten. Van daaruit ging het richting Uttara, een wijk van Dhaka, waar we twee dagen zouden verblijven. Onderweg maakten we voor de eerste keer kennis met het verkeer in Dhaka. Dit verkeer valt in 1 woord te omschrijven, namelijk ‘chaotisch’, ook al was het slechts half zeven ’s ochtends. Ondanks het vroege uur leek het alsof heel de stad al wakker was en rondliep of rondreed. Auto’s, vrachtwagens, rikcha’s (fietstaxi’s) en CNG’s (gemotoriseerde mini-taxi’s) reden gewoon door elkaar. Al het verkeer komt van alle kanten. Er zijn geen rijvakken en iedereen wilt altijd inhalen, ook al komt er verkeer van de andere kant en is dit niet mogelijk. Er bestaat blijkbaar wel een oplossing om dit wel mogelijk te maken, namelijk ‘gebruik je toeter zo veel mogelijk’!!! Het resultaat: overal hoor je toeters en is er een zeer gevaarlijke situatie op de weg.

Het programma voor de rest van deze aankomstdag: uitrusten en de wijk verkennen.

Na onze aankomst (reeds om 7 uur ’s ochtends in onze verblijfplaats in Uttara) genoten we van een klein ontbijt dat bestond uit ananas en mango. Vervolgens trokken we Uttara in, we maakten een wandeling tussen de gewone hutjes die meestal uit bamboe gemaakt zijn. Van het moment dat we buitenkwamen waren we dé attractie van de dag voor de plaatselijke kinderen. Ze volgden ons overal waar we gingen. Na een tijdje liep er een hele meute achter ons. We hebben dan wat gezongen en gedanst (de Makarena) met hun.

Op het einde van de dag gingen we naar het centrum van Uttara. Dit deel van de stad was veel stedelijker en heel dicht bevolkt. Naar huis terugkeren deden we in een Riksha.

In de avond daalde de temperatuur een beetje, maar niet veel. We werden echter het zware klimaat (combinatie van hitte en vochtigheid) al ietwat gewoon. Een douche deed ons allen deugd, maar het effect ervan is spijtig genoeg snel uitgewerkt.

De volgende dag, na een lange nacht met een continu achtergrondgeluid van toeters, zijn we een tijdje op het dak van het huis waar we verblijven gaan zitten om te genieten van het uitzicht en ons wat te laten verfrissen door de wind. Om 16h zijn we een kleine boottocht gaan maken op de rivier die dicht bij het huis waar we verblijven ligt. We kwamen onderweg een ‘party boat’ tegen. Dat is een term die we uitvonden voor boten waarop Bengalen staan te dansen, voornamelijk ondersteund door Indische elektronische muziek. Juist voor de boottocht hadden enkele kinderen die Cricket aan het spelen waren ons voorgesteld om ook eens een balletje te gooien. Op het einde van de avond zijn we nog gaan eten in een lokaal restaurantje. Toen we op de terugweg aan een lokaal kind (1 van de velen die met ons meeliep) een weg naar huis vroegen waar we geen plassen zouden tegenkomen waar we door zouden moeten waden, nam die de leiding en wij moesten hem volgen. We wandelden door kleine donkere steegjes en na een hele tijd kwamen we op een punt waar we toch door het water moesten. Toen we aan het kind vroegen of hij dat wist is hij gewoon lachend weggelopen. Daar had hij ons goed liggen, wij konden helemaal terugstappen en een andere weg zoeken (nog steeds gevolgd door de hele meute min het grappenjongetje). Een goeie grap van een kleine Bengaal J

Morgen vertrekken we om 8h30 naar Rajarhat! 

Lieven vanwege Team Pathshala  

Jour 1-2 : Bangladesh nous voilà !

Après un voyage sans problème, nous voilà enfin arrivé à Dhaka où nous attend l’oncle d’Aushim : Bindou Kakou. De là, direction Uttara (un quartier de Dhaka) avec une première expérience du trafic de Dhaka. Le programme de la journée est simple : repos et découverte du quartier.

Après un petit déjeuner à base de fruits (ananas et mangue) et une petite sieste pour certain, nous faisons une petit balade dans ce quartier qui est totalement en construction. Les enfants du coin nous ont accompagnés tout au long du chemin. Super ambiance avec des chants que nous leur apprenons ainsi que des chorégraphies comme la Macarena ponctué quand même de « Money Money » (seraient ils aussi fan d’Abba ??? le mystère reste entier !).

En fin de journée, nous nous sommes aussi rendus dans le centre d’Uttara. Cette partie est beaucoup plus urbaine et plus densément peuplée ! Nous utilisons des Riqshas pour nous y rendre. Ce sont des tricycles avec deux places derrières et un bangali devant qui pédale.

Le soir la température descend à peine mais nous commençons à nous habituer à l’atmosphère lourde du climat. La douche est donc bienvenue mais ses effets ne durent malheureusement pas.

Le lendemain, après une bonne nuit de récupération bercée par le doux bruit des klaxons (que les bangalis utilisent de manière intensive quelque soit l’heure et le trafic), nous sommes restés sur le toit de l’immeuble où nous avons appréciés la fraicheur et la vue sur Dhaka. Puis vers 16h, nous sommes partis faire une balade sur le fleuve qui borde le quartier. Nous avons croisé des « party boat » : des bateaux avec que des hommes (pas de femmes donc...) qui dansent au son de musique électro indienne : très typiques ! Juste avant cela des enfants qui jouaient au Cricket nous ont proposés d’essayer avec eux : fou rire garanti. Enfin nous sommes allés diner dans un restaurant à côté de chez nous après avoir flâné dans les rues.

Demain, nous partons pour Rajarhat à 8h30. Les choses sérieuses commencent !

Thibault pour l'Equipe Pathshala